Yakınları, sevenleri, hayranları, Ferdi Tayfur’un vefatının akabinde müziklerini ve sanatçı kişiliğini anlatarak sevgisini lisana getiriyor. Lakin Ferdi Tayfur’un müziklerinin yanı sıra üç kitap yazdığı biliniyor. “Şekerci Çırağı”, “Paraşütteki Çocuk” ve “Bir Vakitler Ağaçtım” isimli kitaplarında, Tayfur’un bilinmeyenleri yer alıyor. “Bir Vakitler Ağaçtım” kitabıyla ilgili Uçuş Noktası Mecmuası’ndan Berrin Karakaş’a 2013 yılında konuşan sanatçı Ferdi Tayfur’un, hayatı ve hayata bakışıyla ilgili çarpıcı açıklamaları bulunuyor. İşte o röportaj:
KİTABINDA NELER ANLATTI
“Bir garip Ferdi Tayfur’um işte, ideolojim bu” diyen Ferdi Tayfur, kitabı ‘Bir Vakitler Ağaçtım’da Sartre’dan Çiçero’dan alıntılar da yapıyor. “Yazmak yaratılış meselesi” diyen Tayfur ekliyor: “Öyle götürüyor insanı.. Yazıyor, yazıyor, yazıyorsun…”
“Siz ‘Babam beni okutsaydı asılırdım’ diye yazıyorsunuz kitabınızda. Ne yapar da asılırdınız mesela?” sorusuna şöyle karşılık veriyor:
“AKLIMA ERDAL EREN GELİYOR”
“Yalanı sevmiyorum ben. Niçin yani palavra söylüyor insan, sebep ne? Kendime güvenen bir insansam ben, niçin palavra söyleyeyim? Bedelli bir arkadaşım geçen gün şöyle dedi: ‘İstanbul ‘un yarısı yarısından geçiniyor.’ Düşün yani. Ne kadar tuhaf bir şey…
Asılmak deyince benim aklıma Deniz Gezmiş geliyor, Erdal Eren geliyor mesela…”
“DENİZ GEZMİŞ OLURDUM”
“Olabilirdim. Bir Deniz Gezmiş olabilirdim; palavra söylemeyi sevmiyorum. Eğri oturup gerçek konuşmamız gerekiyor.”
YILMAZ GÜNEY’LE FOTOĞRAFINA NE DEDİ
“Yılmaz Güney’in mahpustan müsaadeli çıktığı oğlunun sünnet düğününde çekilmiş bir fotoğraf koymuşlar. Yılmaz Güney elini omzuma atmış. Yazmışlar işte, ‘Ferdi Tayfur Yılmaz Güney’e yaklaşmakla davaya ihanet mi etti? Geçmişte eli silahlı militandı’ diye. Daima uydurma. Ne yapabilirsiniz artık? Tekzip ettiler sonra olağan…”
“BABAMI ÖLDÜRDÜLER… HAMAL ÖĞRETTİ BANA OKUMAYI”
“Bence okumak bir yere kadar devlet siyaseti olmalı. Devletin okutmasının mecburi olması lazım. En az liseye kadar. Ben dışarıdan bitirdim okulları. Babamı öldürdüler kalakaldım. Ancak okumayı çok seviyordum. Hatta mahalledeki çocuklara ders veriyordum. Şekercide çalışırken bir hamal bana öğretti okumayı. Birinci okuduğum söz de Adana’dır. Ancak okusaydım sanıyorum sanatçı olmazdım.”
“BABAM PAŞA OLACAĞIMI SÖYLERMİŞ, YILDIZI GÖRDÜ HERHALDE”
“Politikacı olurdum herhalde. Babam paşa olacağımı söylermiş. Alnımızdaki yıldızı gördü herhalde. O yıldız çocuklarda belirli oluyor zira. “Gerekirse ceketimi satacağım, bu çocuğu okutacağım zira paşa olacak” dermiş. Lakin olmadı.”