İşte Ali İhsan Karahasanoğlu’nun bugünkü köşe yazısı:
Zaman vakit kendimizi özeleştiriye tabi tutuyoruz.
Eleştirdiğimiz şahıslar haklı olamaz mı?
Biz yanlışı savunuyor olamaz mıyız?
Yazdıklarımızı, bir de kendimizi eleştirme gözü ile bakıyoruz.
Öyle oluyor ki, yazımız yayınlandıktan sonra dahi, bir de kendimizi eleştirmek için okuduğumuz oluyor.
İnternet sitesinde yazımızın altına yapılan yorumları, “atladığımız neler var” diye merakla tekrar tekrar okuduğumuz oluyor.
Ama lütfen söyler misiniz..
Bu ülkede, Emniyet İstihbarat Daire Başkanı’ndan başlayın..
Nerede ise vilayet seviyesindeki emniyet müdürlerinin % 70’inin..
Hakim-savcıların üçte birinin..
Üniversite rektörlerinin birçoğunun..
Uzatmayayım..
“TSK’daki generallerin yarısının FETÖ’cü olduğu bir dönem” diye özetlersem..
Gerisini siz artık varsayım edersiniz..
Bu tabloyu hatırlatarak, birisi size “AK Parti iktidarları 2011 yılına kadar çok değerli başarılara imza attı. AK Parti’ye karşı olanlar da, herkes, bunu takdir ediyor. Fakat bir müddettir bu trend kaybolmuş durumda. Bunun sebebi sizce ne olabilir?” şeklinde soru yöneltse..
Buna ne yanıt verirsiniz?
“Haydi ordan.. Tam da FETÖ’cülerin MİT Müsteşarını gözaltına almaya kalkıştığı tarihi bana temel alarak, ‘o güne kadar her şey iyiydi’ diye giriş yapıp… O kırılma noktasından sonra, FETÖ’cüler devletten tasfiye edilmeye başlandığı için, ‘2011 sonrası kötü’ gibi göstermeye kalkarsanız, siz resmen FETÖ propagandası yapmış olursunuz” cevabı değil de, ne karşılığı verirsiniz?
Ki, şunu da gözden kaçırmıyorum..
2011 yılına kadar, FETÖ’cü takımlarla bir savaş başlatılmadığı için, devlette işleyiş külfetli değildir.. 2011’den sonrasında, evvel üstü kapalı uğraş, 17 Aralık 2013’ten sonra ismi konulmuş bir çaba ve 15 Temmuz 2016’dan sonra apaçık bir savaş verilmesi sebebi ile, bunun kesinlikle ülkeye bir faturası da olmuştur.. Dolayısı ile, ülke idaresinde, kimi işlerin eskisine göre daha makûs olması da, olasıdır..
Ama bunu göze almaya mecbur değil miyiz?
Vücuda sızan bir virüsü atmak için bile, birkaç gün bitkinlik yaşamıyor muyuz?
Ateşlenmiyor muyuz?
Tempolu çalışmayı terkedip, günün büyük kısmını dinlenerek geçirmeye çalışmıyor muyuz?
FETÖ virüsü de, devletin içine sızmış iken..
Bu virüsü çıkartıp atmak için..
Etkisiz hale getirmek için..
Ki; onunla birlikte, bir de PKK virüsü ile de uğraş ediyorsanız..
Bazı bedeller ödemek zorunda kalınmasının, neresini yardırgayabilirsiniz?
Ülkede bakanlık, başbakanlık, cumhurbaşkanlığı yapmış bir isim olan Abdullah Gül’e, 2011 yılını değişim tarihi olarak gösterip bir soru yöneltildiğinde, bu açıdan bir kıymetlendirme yapmasını biz beklerken..
11. Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, soran kişinin gerçeklerden kopukluğunun çok daha ötesinde bir bakış açısı ile, bakın ne yanıt veriyor:
“En büyük ayrıcalığımız, her makamda ve mevkide liyakatli beşerlerle çalışmamız oldu. Demokrasilerde sizin dünya görüşlerinize uygun bireyleri kurallar çerçevesinde en üst makamlara getirmek sizin hakkınız oluyor fakat liyakat temeli çerçevesinde olmak koşuluyla. Bizim birinci periyotta yaptığımız şey de buydu.”
Bu yanıtı okuyunca, ben kopuyorum..
Abdullah Gül’ün devamında sarfettiği, “O vakit bütün bürokraside meslek mesleklerinde yetişmiş, başarılarıyla dikkat çekmiş bireyleri getirdik ve onlarla çalıştık. Onlar da daima doğruları yaptılar. Başarımızda bürokrasinin büyük katkısı oldu” cümlesini okuyunca, tamamıyla uçuyor, havalanıyorum..
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan, “Allah bizi affetsin. Milletimiz bizi affetsin” demişti..
Abdullah Gül ise..
“Bütün bürokraside, meslek mesleklerinde yetişmiş, başarılarıyla dikkat çekmiş şahısları misyona getirdik” diyor..
O vakit ben de soruyorum..
Necip Hablemitoğlu cinayetini çözecek adamları vazifeye getirmiştiniz de, 2011’den sonra, onlar vazifeden mi alındılar?
Yoksa..
Tam aksisi mi oldu?
2002’de, o cinayeti çözmeyi bırakın, önünü açacak adamlar, tahminen de daha AK Parti iktidara bile gelmemiş iken belirli makamlara oturtulmuştu da. 2011 yılından sonra mı, onlar o misyonlardan uzaklaştırıldılar..
İsimler de verelim..
Ramazan Akyürek, İstihbarat Daire Lideri sıfatı ile, meslek mesleklerinde başarılı olmuş bir isim miydi?
Yoksa..
Pensilvanya’dan buyruk alıp, cinayetlerin üstünü örtme, gerçek failinden diğerlerine yıkma operasyonlarını yürüten bir bürokrat mıydı?
Ali Fuat Yılmazer’den, Yurt Atayün’e kadar.. Onlarca polis müdürü, meslek yapmış, başarılı isimlerdi de.. Bunlar vazifeden alınınca mı, Türkiye’nin gidişatı değişti?
Sadece emniyet ile sonlu değil, örneklerim.
Zekeriya Öz’ler.. Fikret Seçen’ler.. Yargıtay’da üyeliğe getirilen isimler.. HSYK’nın çoğunluğunu ele geçiren FETÖ’cüler.. Liyakat temeli ile mi, o makamlara getirilmişlerdi..
Tayyip Erdoğan, “Yanlış yapmışız” dedi..
Peki Abdullah Gül, o periyodu överek, ne yapmak istiyor?
TİB’den başlayın. İhale Kurumu’na kadar. Rekabet Kurumu’ndan.. TRT’sine, YÖK’üne kadar..
Hatırlayın, FETÖ’cüler nasıl tel tel döküldüler..
Bu bürokratlar, liyakat aslına nazaran mi, o makamlara getirilmişlerdi?
Onlar, birer virüs olarak, Tayyip Erdoğan’ı da, tahminen Abdullah Gül’ü de aldatarak o makamlara gelmişler ve vakti gelince de, kafayı çıkartmışlardı..
Bugün, tüm netliği ile bu fotoğraf önümüzde dururken..
11. Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, nasıl olur da devlete; hakim-savcıların üçte biri, HSYK’nın yarıdan fazlası, emniyet müdürlerinin büyük çoğunluğu, TİB’in tamamı, YÖK’ün yarısı, bakanlık takımlarının en kilit isimlerinin yarısı sızmış olduğu yılları, “liyakat aslı ile misyona geliniyordu” diye tanımlar?
O vakit şunu söyleyebilir mi sayın Gül:
2011 yılına kadar vazifede olan bürokratlar tekrar misyona döndürülsünler, Türkiye kalkınır!
Bunu söyleyebilir mi, sayın Gül!
Söyleyebilirse, açık açık söylesin.
Bizi de uğraştırmasın.
Söyleyemezse..
Aklımızla alay etmesin!